Τροφές με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη για καλύτερη ρύθμιση του σακχάρου

Μία μεγάλη πρόκληση για τους ειδικούς που ασχολούμαστε με τον σακχαρώδη διαβήτη, την υπερινσουλιναιμία και γενικότερα το μεταβολισμό, αποτελεί η ένταξη στο διαιτολόγιο των ατόμων που παρακολουθούμε όλων των απαραίτητων θρεπτικών συστατικών και ιχνοστοιχείων μέσω τροφών χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη.

Ο γλυκαιμικός δείκτης μας δείχνει πόσο αυξάνουν τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα, 2 με 3 ώρες μετά την κατανάλωση ενός τροφίμου που περιέχει 50 γραμμάρια υδατάνθρακες, σε σύγκριση με ένα τρόφιμο αναφοράς (γλυκόζη ή λευκό ψωμί). Από την άλλη μεριά, το γλυκαιμικό φορτίο είναι μια τιμή που περιγράφει κατά πόσο μια συγκεκριμένη ποσότητα από ένα τρόφιμο όταν καταναλωθεί μπορεί να αυξήσει τη γλυκόζη του αίματος.

Η θερμική επεξεργασία των λαχανικών αυξάνει τον γλυκαιμικό δείκτη τους, με αποτέλεσμα το επίπεδο γλυκόζης στο αίμα αυξάνεται απότομα. Το πάγκρεας αρχίζει να παράγει ινσουλίνη. Η απελευθέρωσή του μειώνει την ποσότητα γλυκόζης, μετά από λίγο καιρό επανεμφανίζεται η πείνα, ακολουθούμενη από την πρόσληψη τροφής.

Επιπλέον, πολλές τροφές πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά, ιχνοστοιχεία και αντιοξειδωτικές ουσίες έχουν μέτριο ή υψηλό γλυκαιμικό δείκτη.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα καρότα, τα σταφύλια, τα φραγκοστάφυλα, η παπάγια και τα παντζάρια.

Τα παντζάρια είναι πλούσια σε νιτρικά άλατα, σίδηρο, Βιταµίνη C και σύµπλεγµα βιταµινών Β, με αποτέλεσμα να αυξάνουν την αντοχή και την ενέργεια,να βελτιώνουν την οξυγόνωση εγκεφάλου και να βελτιώνουν τη µνήµη, ενώ έχουν και αντιοξειδωτική δράση.οι οποίες έχουν αντιοξειδωτικές δράσεις και ενισχύουν την άμυνα του οργανισμού.

Παρόμοια είναι και τα οφέλη από την κατανάλωση παντζαριών, τα οποία επιπλέον περιέχουν και σίδηρο, παπάγιας και φραγκοστάφυλου, το οποίο εκτός των άλλων είναι πλούσιο σε ρεσβερατρόλη, μια φυτική ένωση που δρα ως αντιοξειδωτικό και έχει αποδειχθεί από κλινικές μελέτες ότι μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της αρτηριακής πίεσης, να βελτιώσει το λιπιδαιμικό προφίλ, να προστατεύει τον εγκέφαλο, να μειώνει την ισουλινοαντίσταση και να βοηθά στην αποφυγή των επιπλοκών του σακχαρώδους διαβήτη.

Τέλος, ελάχιστες θρεπτικές ουσίες, βιταμίνες, αμινοξέα και μέταλλα δρουν μόνα τους. Αντίθετα τα περισσότερα δρουν σε συνεργασία μεταξύ τους και για αυτό επιβάλλεται η συνδυασμένη λήψης τους ή η χορήγηση τους σε μια, πιο φυσική μορφή.

Λύση στις παραπάνω προκλήσεις μπορούν να δώσουν τα φυσικά συμπληρώματα διατροφής τα οποία έχουν υποστεί επεξεργασία με τη σύγχρονη μέθοδο βιοτεχολογίας της ελεγχόμενης ξήρανσης σε κενό, με ισορροπημένες αναλογίες σε ποικιλία συστατικών τα οποία να συνεργάζονται στην επίτευξη των αντιοξειδωτικών δράσεων, της ενίσχυσης του ανοσοποιητικού και της καλής υγείας και τα οποία είανι απαλλαγμένα από τον υψηλό γλυκαιμικό δείκτη ή το υψηλό γλυκαιμικό φορτίο της πρωτογενούς ύλης καθώς και τις επιπλέον θερμίδες, με την προύπόθεση ότι δεν περιέχουν χρωστικές ουσίες, αυξητικές ορμόνες ή συντηρητικά.

Δρ. Ρεβέκκα Γυφτάκη
Ενδοκρινολόγος-Διαβητολόγος
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Αθηνών
Επιστημονικός Συνεργάτης Ιατρικού Κέντρου Αθηνών